Często wartość naszej pracy wyraża się nie w pieniądzach, ale w uśmiechu, podziękowaniu, dobrym słowie. Często z takiej pracy mamy więcej satysfakcji, niż z tej, która daje nam codzienne utrzymanie. Ja, z racji zawodu marketingowca, który mam przyjemność wykonywać od ponad 10 lat, większość mojej pracy poświęcam na projekty bardzo komercyjne, reklamowe, za pomocą których … [Read more…]
To nie będzie moja historia. To będzie historia Kamila. Jak się zaczęła i skończyła? Przeczytajcie. Masz 23 lata. Biegniesz przez świat i myślisz, że fajnie rozpoczyna się Twoja własna historia. Masz w głowie poukładane, wiesz co chcesz w życiu robić, do czego dążysz, gdzie chcesz być za parę lat. Nagle dostajesz młotkiem w głowę i … [Read more…]
Takie pytanie zadałem kilku znajomym. Facetom w moim wieku. Odpowiedzi były proste i bardzo przewidywalne: długie terminy i kolejki do państwowej służby zdrowia, opłaty za badania prywatne, przekonanie, że jak nie boli, to nic nie jest. Nikt nie powiedział o wstydzie. To akurat zrozumiałe. Jak się czegoś wstydzisz, to też o tym nie chcesz mówić. … [Read more…]
Jestem po wynikach krwi, tomografii i wizycie u mojego lekarza prowadzącego. Po trzech miesiącach od diagnozy, wygląda na to, że pozbyliśmy się dziada. Nie wiem, czy się cieszę. Kasia, do której od razu zadzwoniłem, ucieszyła się. „Wiedziałam, że tak będzie”. Ja też się ucieszyłem. Ale to radość z tego, że sprawdziło się to co założyłem … [Read more…]
Siedzę sobie radośnie drugiego dnia, drugiego cyklu wlewek, pod kroplówką. Jest koło 14, już po “obiedzie”, wlewki trwają ze cztery godziny. Jeszcze godzina i do domu. Drugi dzień to jeszcze brak prawdziwych skutków ubocznych chemii, jeszcze się cokolwiek chce. Na sali po drugiej stronie siedzi, tak na oko, 30-letnia dziewczyna. Taka wiecie, z tych fajnych. … [Read more…]
Znacie to uczucie, kiedy oswajamy jakieś miejsce? Drugi tydzień w nowej pracy, dziesiąte zakupy w tym samym sklepie, znajome twarze na placu zabaw… Kiedy zupełnie naturalnie przestajemy być nowymi i wchodzimy na drugi poziom. Kiedy jesteśmy już swojakami. Na onkologii jest tak samo. Ja wiem już, o której najlepiej przyjść do Izby Przyjęć, gdzie usiąść … [Read more…]
Wyniki są jednoznaczne. Chemioterapia tak mnie osłabiła, że mam tydzień przerwy od antybiotyków. W jej zastępstwie będę sobie wkłuwać igłę w brzuch. Doktor pokazał mi jak. Proste. Igła w brzuch. “Panie Wojtku, to proste, bierze Pan brzuch, ściska i wkłuwa sobie igłę, ok? No to do widzenia, bo ja mam pracę jeszcze, wie Pan.” No … [Read more…]
Przyjechałem na odział. Podpięli mnie pod chemię. Usiadłem naprzeciwko telewizora. Koło dziesiątej przyjechali rodzice. Wyszedłem na korytarz, powiedziałam mamie, że nie mam siły nic mówić i że muszę wracać na salę. Rozpłakałem się. Wróciłem i usiadłem znowu naprzeciwko telewizora. I tak siedziałem do końca wlewek, gapiąc się w to co kolega z prawej strony włączał. … [Read more…]
Sobota na oddziale onkologii szpitala Magodent jest miła. Nikogo prawie nie ma, w porównaniu do szalonych dni w ciągu tygodnia, panuje miła cisza, a korytarze są przestronne i zachęcają do spacerów. Także z kroplówką w ręce. Na samej sali do podawania chemii też zupełnie inaczej. Przez ostatnie trzy dni wszystkie fotele były zajęte. Dzisiaj mogę … [Read more…]
Dzisiaj jestem na oddziale później. Tak poradził mi doktor G. i miał rację. Izba przyjęć po ósmej rano jest już mniej oblegana, wenflon został na noc w mojej żyle, więc nie muszę czekać w kolejce do gabinetu zabiegowego na wbicie. W sumie w ogóle chyba mniej czekam, bo już koło 10-tej siedzę wygodnie na „sali … [Read more…]
Szósta rano, jestem na oddziale onkologii. Przede mną wenflon, badanie krwi, i potem wlewamy. Mam kanapki (Kasia się uparła, chociaż to bez sensu), komputer, książkę, gazetę. Zróbmy to szybko. „Panie Wojtku… Nie był Pan na izbie przyjęć? Nie mogę pobrać, bez wpisania do systemu. Pół godziny Pan czekał tutaj? No i co ja poradzę, proszę … [Read more…]
Ja: Dzień dobry. Mam wyniki badania histopatologicznego. Chyba wszystko wygląda na ok? Uśmiech. On: Dwa zdania i cisza. Cisza. „Proszę udać się do doktora S. (ordynatora oddziału Onkologicznego)” Ale co to znaczy? „Ja już więcej dla Pana zrobić nie mogę.” To rozmowa z moim chirurgiem. Tym który mnie wyrzucał i opierdalał. Bardzo dobry fachowiec. Ma … [Read more…]
Cewnik, cewnik – ty chuju! To nie jest miłe uczucie, ciekawe, czy gdzieś są takie tortury – wsadzają facetowi słomkę w fiutka i wlewają przez nią wodę z solą. Albo chilli. Albo, za przeproszeniem, chuj wie co. Ale generalnie dzień kończy się bardzo miło. Leżę sobie, dostaję bardzo dużo znieczulenia, nie mogę się ruszać, podobno … [Read more…]
Oglądamy TVN i „Na językach”. W nich specjalista ds. reklamy i strategii, Wojciech W., czyli w sumie ja, opisuje jakieś niesamowicie ważne zdarzenie z pogranicza reklamy, marketingu i show biznesu. Śmieszne, nagrywamy, dla Babci z Węgrowa. W końcu syn w telewizji będzie. Ja wiem już wszystko, z Internetu, na temat raka jądra – pikuś przy … [Read more…]
Siedzę sobie już drugą godzinę na korytarzu przed gabinetami zabiegowymi w oczekiwaniu na ostatnie badanie, czyli tomografię. Tomografia komputerowa to, w skrócie, taka duża kapsuła, która prześwietla całe ciało z każdej możliwej strony i namierza skurwiela, jakim jest rak. Wchodzisz do niej, kładziesz się, widzisz jak obsługa wychodzi i zakłada kostiumy przeciwko promieniowaniu (żart) i … [Read more…]
Służba zdrowia nie jest dla chorych. Od sześciu godzin jestem w szpitalu na warszawskim Gocławiu – Magodent się nazywa. Z nazwy wnoszę, że wcześniej specjalizował się w wyrywaniu zębów. A za jakiś czas będzie wyrywał mi w takim razie jedno jądro. Bo raczej już tutaj zostanę. Wyrywać będzie oczywiście jak tylko zrobię wszystkie niezbędne badania. … [Read more…]